علت غیبت
برخی رفتار های نا شایسته آنان که نا خو شایند ما است و ما عملکرد را زیبنده شیعیان نمی دانیم عامل دیگری ما
را دور نمی دارد . حقیقت این است که انبوهی از روایات به صراحت بیانگر این است که تمام اعمال ما در عصر هر امام
و پیشوایی از پیشوایان معصوم در هفته دوباره در روز های شنبه و پنج شنبه به امام راستین جامعه ارائه می شود .
از این رو طبیعی است که امام نمی پسندد که شیعه او به راه انحراف و اشتباه گناه آلوده شود و همین آلودگی
به گناه است که توفیق تشرف را از آنان سلب و آنان را از افتخار دیدار محروم می سازد . در همان نامه حضرت به
شیخ مفید آمده است: اگر پیروان و شیعیان ما که خدا آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق ارزانی شان دارد به
راستی در راه وفای به عهد و پیمانی که بر دوش دارند همدل ویک صدا بودند هر گز سعادت دیدار ما از آنان به تا
خیر نمی افتاد به راستی او غیبت نکرده است ما غفلت کرده ایم .